Przechodniu spójrz jak Jan Paweł II patrzy na nas z pomnika, który limanowianie wybudowali na pamiątkę przejazdu pielgrzymkowego do Nowego Sącza , tworząc na wieki piękną pamiątkę tego wydarzenia. To w tym miejscu Ojciec Święty Jan Paweł II nasz rodak zatrzymał się błogosławiąc wszystkim.
MIĘDZY MĄDROŚCIĄ A PARANOJĄ
Kulturze towarzyszy wiedza, pokora intelektualna, która wskazuje, że człowiek zdaje sobie sprawę w zakresie niewiedzy. Kiedy człowiek wie, że czegoś nie wie, nie zabiera głosu w tym temacie. Kiedy zdobywa wiedzę zawsze ją weryfikuje, by mieć pewność, że jest ona rzetelna. Jest zjawisko, które nazywamy ignorancją. Ignorancja nie dotyczy braku wiedzy w danym temacie, ale określa postawę, często alternatywnie o sprawie o której nie ma pojęcia lub ma tzw. mgliste pojęcie.
Ignorant to ktoś kto w swojej intelektualnej małości, lekceważy prawdę i rozum, ktoś komu obce jest kultura. Takich ludzi mamy coraz więcej, ba nawet zaczynają dominować w życiu społecznym. Ktoś powie że to nie ignorancja, ale manipulacja, zła wola. Niby racja, dobrze ale skąd biorą się te ideologie, dlaczego mają tyle sympatyków. Brak kultury to pożywka do rozwoju ignorancji.
Szanowny czytelniku szanujmy każdego, ale bądźmy asertywni, analizujmy wypowiedzi oceniajmy czy to co słyszymy jest prawdą półprawdą, kłamstwem, czy też manipulacją. Mając możliwości własnej interpretacji nie dajemy przyzwolenia wprowadzenia nas na manowce stokami pokrętnych stoków górskich. Wybierajmy prawdę, szacunek do każdego człowieka, sprawiedliwość, uczciwość – bądźmy sobą.
KULTURA EUROPEJSKA
Autentyczna kultura europejska to kultura zrodzona przez chrześcijaństwo – kultura prawdy, dobra, miłości. Ta kultura jest faktyczna, a nie formalna, ceni prawdę i dobro. Gdy nie ma miłości, szacunku do drugiego człowieka ta kultura przestaje być sobą. Człowiek nie może żyć bez kultury. Bez niej nie może się rozwijać, doskonalić, wzrastać intelektualnie, duchowo i moralnie. Kultura jest skarbnicą doświadczeń człowieka, jego mądrości. Zapisem błędów, porażek, które nie powinny się powtarzać. Droga po której należy się bezkonfliktowo poruszać, na której rozpoznaje się różne postacie, zła, błędów, pułapek. Droga na której odnajdujemy się, wskazówki, jak skutecznie służyć Bogu i wypełniać jego wolę. Obok kultury funkcjonuje antykultura, będąca paranoją człowieczeństwa, dająca wskazówki sprowadzające nas na manowce. Antykulturą odcina nas od prawdy, dobra, Boga, zniewala, powoduje nasze karłowacenie.
KULTURA CHRZEŚCIJAŃSKA
Święty Jan Paweł II – Papież nasz rodak często przypominał o kulturze chrześcijańskiej. Opierał się na wierze i rozumie. Rozum nie pozwala zabłądzić. Umożliwia rozpoznanie fałszu i zła oraz unikania błędów, irracjonalności, zła w życiu społecznym. Ktoś powie słaba wiara, brak miłości od Chrystusa. Oczywiści to też, jednak przyczyn należy szukać w kulturze, braku poszanowania dla rozumu i mądrości, cnoty intelektualne rozwijają się wyłącznie w kulturze.
CO JEST ISTOTĄ BRUTALNOŚCI ZŁOŚLIWOŚCI I NIELUDZKOŚCI
Odpowiedź jest krótka i prosta – brak moralności, kultury, snobistyczny egoizm, egocentryzm, zarozumiałość, pewność siebie, pogarda moralności. To ludzie dla których najważniejsze w życiu władza i pieniądze. Wolność to sytuacje w której człowiek wybiera to co mu służy, jego rozwojowi i szczęściu
KŁAMSTWO ROZGOŚCIŁO SIĘ NA DOBRE
Zatrważające zjawisko przełomu XX i XXI wieku – to wszechobecność; kłamstwa, oszustwa, pobłażliwości i ich traktowania. Czyżby kłamstwo i oszustwo stało się integralnym elementem nowej cywilizacji ,kultury? Państwa i narody które na podstawie kłamstwa negują prawdę dążą do zguby. Czym jest kultura, ordynarność, prymitywizm. Brak szacunku do drugiego człowieka któremu towarzyszy tchórzostwo, człowiek który nie szanuje bliźniego, lecz druga osoba go irytuje, drażni – wprost przeszkadza, kiedy stanie mu na drodze zareaguje złośliwością, nienawiścią, agresją. Stara się zniszczyć drugiego człowieka w dostępny mu bezpośredni skuteczny sposób. Gdy jest tchórzem reaguje słownie agresją, gestem, obraźliwością, postawą Nie rani fizycznie ale psychicznie. To właśnie jest gburowatość.
W swojej filozofii Sokrates rozumiał politykę jako sztukę rządzenia państwem, której celem jest wspólne dobro „Natomiast polityka uważał osobę, która tą sztuką się posługuje” uważała, że Istnieje tylko jedno dobro – wiedza i jedno zło - ignorancja ”
Według Arystotelesa Państwo było rozumiane przez istniejącą wspólnotę ludzi która istnieje dla jakiegoś celu jak każda ludzka wspólnota Celem tym dla państwa jest dobro człowieka.
Szanowny czytelniku zapraszam do indywidualnych przemyśleń, refleksji, interpretacji, Serdecznie pozdrawiam.
Oficjalny serwis
