Wszelkie prawa zastrzeżone
Obchodzone przez nas Święta Wielkanocne częściowo tylko oddają treść misterium Zmartwychwstania Pana Jezusa.
"Noc wielka" sugeruje noc niezwykłą. Najdobitniej oddana jest ona w języku rosyjskim "waskriesienie", które dokładnie oznacza zmartwychwstanie.
"Paque" w języku francuskim jest oddaniem hebrajskiego Paseka, na którą Izraelici każdego roku po pierwszej wiosennej pełni księżyca gromadzili się
w jerozolimskiej świątyni dla wyrażenia Bogu wdzięczności za uratowanie od śmierci i wyjście z Egiptu z domu niewoli.
Z wydarzeniem tym związany jest czas męki naszego Zbawiciela. Izraelici długo przygotowywali się do opuszczenia niegościnnej ziemi egipskiej. Spożywając ostatniej nocy posiłek złożony z mięsa pieczonego baranka i ziół czekali na zgodę Faraona na wyjście z Egiptu. Tej nocy na niebie świecił księżyc w pełni. Była to połowa księżycowego miesiąca Nisan. Wówczas, jak i wiele lat później posługiwano się czasem księżycowym, według którego kierowali się przybywający na Święto Paschy do Jerozolimy Izraelici z całej Ziemi Obiecanej. Dziękując Bogu za ocalenie, za wyjście z Egiptu, za cudowne przejście przez Morze Czerwone złożyli Izraelici ślubowanie mocą którego po wieczne czasy każdy dorosły Izraelita miał obowiązek przybywać do Jerozolimy na Święto Paschy.
Pascha oznacza przyjście Anioła Śmierci, które przypadało zawsze w szabat po pierwszej wiosennej pełni księżyca, tj. 14 miesiąca Nisan. Jak podaje Ewangelia na Święto Paschy przybywał również Jezus z Józefem i Maryją. Na okoliczność wjazdu Jezusa na osiołku do Jerozolimy na Święto Paschy obchodzimy Niedzielę Palmową.
Wyrok ukrzyżowania Jezusa został wydany przez Sanhedryn - Najwyższą Radę Żydowską. Wykorzystując Piłata - przedstawiciela najeźdźcy, który wówczas okupywał tę ziemię zdecydowano, aby śmierć Jezusa przypadła w Wielki Piątek, w przeddzień Święta Paschy. Tłumy Żydów przybywających do Jerozolimy na Święto Paschy miały uczestniczyć w tym wydarzeniu.
Po ukrzyżowaniu ciało Jesusa złożono w grobie, gdzie przebywało do niedzielnego poranka. Jak podają naoczni świadkowie Jezus pokonał dzięki boskiej opatrzności śmierć, zmartwychwstając w trzecim dniu. Godzina zmartwychwstania Chrystusa pozostaje tajemnicą.
W przeszłości termin Świąt Wielkanocnych był przyczyną licznych nieporozumień. Sprawą zajął się Sobór Nicejski w 325 r. Ustalił on, że odtąd Paschę chrześcijańską obchodzić się będzie w niedzielę przypadającą po pierwszej pełni księżyca, zaraz po zrównaniu wiosennym.
Sobór zapomniał jednak podać obowiązującą datę zrównania wiosennego, co stało się powodem dalszych nieporozumień przeciągających się aż po VII i VIII wiek. Dopiero za sprawą św. Bedy Czcigodnego i Karola Wielkiego przyjęto ostateczną wersję na 21 marca. Dlatego też Święta Wielkanocne są świętami ruchomymi i przypadają między 21 marca, a 25 kwietnia co uzależnione jest od kalendarza księżycowego, według którego kiedyś liczono czas.
Czas obchodu świąt nie jest najistotniejszy. Najważniejsze jest to, abyśmy godnie i po katolicku potrafili je przeżyć. Winny umacniać nas w swej wierze "bo kto prawdziwie miłuje, ten wychodzi ku drugiemu". Niech to przesłanie towarzyszy nam w okresie Świąt Wielkanocnych.
Obchodzone przez nas Święta Wielkanocne częściowo tylko oddają treść misterium Zmartwychwstania Pana Jezusa.
"Noc wielka" sugeruje noc niezwykłą. Najdobitniej oddana jest ona w języku rosyjskim "waskriesienie", które dokładnie oznacza zmartwychwstanie.
"Paque" w języku francuskim jest oddaniem hebrajskiego Paseka, na którą Izraelici każdego roku po pierwszej wiosennej pełni księżyca gromadzili się
w jerozolimskiej świątyni dla wyrażenia Bogu wdzięczności za uratowanie od śmierci i wyjście z Egiptu z domu niewoli.
Z wydarzeniem tym związany jest czas męki naszego Zbawiciela. Izraelici długo przygotowywali się do opuszczenia niegościnnej ziemi egipskiej. Spożywając ostatniej nocy posiłek złożony z mięsa pieczonego baranka i ziół czekali na zgodę Faraona na wyjście z Egiptu. Tej nocy na niebie świecił księżyc w pełni. Była to połowa księżycowego miesiąca Nisan. Wówczas, jak i wiele lat później posługiwano się czasem księżycowym, według którego kierowali się przybywający na Święto Paschy do Jerozolimy Izraelici z całej Ziemi Obiecanej. Dziękując Bogu za ocalenie, za wyjście z Egiptu, za cudowne przejście przez Morze Czerwone złożyli Izraelici ślubowanie mocą którego po wieczne czasy każdy dorosły Izraelita miał obowiązek przybywać do Jerozolimy na Święto Paschy.
Pascha oznacza przyjście Anioła Śmierci, które przypadało zawsze w szabat po pierwszej wiosennej pełni księżyca, tj. 14 miesiąca Nisan. Jak podaje Ewangelia na Święto Paschy przybywał również Jezus z Józefem i Maryją. Na okoliczność wjazdu Jezusa na osiołku do Jerozolimy na Święto Paschy obchodzimy Niedzielę Palmową.
Wyrok ukrzyżowania Jezusa został wydany przez Sanhedryn - Najwyższą Radę Żydowską. Wykorzystując Piłata - przedstawiciela najeźdźcy, który wówczas okupywał tę ziemię zdecydowano, aby śmierć Jezusa przypadła w Wielki Piątek, w przeddzień Święta Paschy. Tłumy Żydów przybywających do Jerozolimy na Święto Paschy miały uczestniczyć w tym wydarzeniu.
Po ukrzyżowaniu ciało Jesusa złożono w grobie, gdzie przebywało do niedzielnego poranka. Jak podają naoczni świadkowie Jezus pokonał dzięki boskiej opatrzności śmierć, zmartwychwstając w trzecim dniu. Godzina zmartwychwstania Chrystusa pozostaje tajemnicą.
W przeszłości termin Świąt Wielkanocnych był przyczyną licznych nieporozumień. Sprawą zajął się Sobór Nicejski w 325 r. Ustalił on, że odtąd Paschę chrześcijańską obchodzić się będzie w niedzielę przypadającą po pierwszej pełni księżyca, zaraz po zrównaniu wiosennym.
Sobór zapomniał jednak podać obowiązującą datę zrównania wiosennego, co stało się powodem dalszych nieporozumień przeciągających się aż po VII i VIII wiek. Dopiero za sprawą św. Bedy Czcigodnego i Karola Wielkiego przyjęto ostateczną wersję na 21 marca. Dlatego też Święta Wielkanocne są świętami ruchomymi i przypadają między 21 marca, a 25 kwietnia co uzależnione jest od kalendarza księżycowego, według którego kiedyś liczono czas.
Czas obchodu świąt nie jest najistotniejszy. Najważniejsze jest to, abyśmy godnie i po katolicku potrafili je przeżyć. Winny umacniać nas w swej wierze "bo kto prawdziwie miłuje, ten wychodzi ku drugiemu". Niech to przesłanie towarzyszy nam w okresie Świąt Wielkanocnych.
Zgodnie z art. 13 Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady UE 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (Dz. U. UE. L.2016.119.1) informujemy, iż: